ORMANDAKİ SESİN HİKAYESİ

Bir baba ve oğlu ormanda yürüyüşe çıkmış.

Güneş yaprakların arasından süzülüyor, kuş sesleri sessizliğe eşlik ediyormuş.

Bir anda çocuk bir taşa takılıp düşmüş, acıyla bağırmış:

“Ahhhh!” Dağlardan aynı ses yankılanmış: “Ahhhh!”

Çocuk şaşırmış, “Baba biri bana bağırdı!” demiş.

Sonra merakla bağırmış: “Sen kimsin?”

Yankı cevap vermiş:

“Sen kimsin?” Sinirlenmiş çocuk: “Sen bir korkaksın!” Ve dağ, aynı şekilde cevaplamış:

“Sen bir korkaksın!” Oğul kızgın, ama baba tebessüm etmiş:

“Dinle ve öğren oğlum,” demiş.

Sonra da dağa dönüp seslenmiş: “Sana hayranım!”

Ve yankı cevaplamış:

“Sana hayranım!”

Baba devam etmiş: “Sen muhteşemsin!”

Dağdan gelen ses yine aynıymış:

“Sen muhteşemsin!”

Çocuk şaşkınlıkla sormuş:

“Baba, bu nasıl oluyor?”

Baba elini oğlunun kalbine koymuş ve demiş ki: “Bu, dağın yankısı değil oğlum.

Bu, yaşamın yankısı.

Yaşam sana, senin ona ne söylediğini geri verir.

Yaşam, İç Sesimizin Aynasıdır.

Hayat, iç dünyamızda taşıdıklarımızın yankısıdır.

Ne söylüyorsak, ne hissediyorsak, neye inanıyorsak onu bize geri yansıtır.

Sevgi verirsen, sevgi bulursun.

Korku yayarsan, korkuyu çağırırsın.

Her düşünce, her duygu bir ses gibidir;

Nefs ve Kalbin Yankısı

Tasavvuf ehline göre bu hikâye, nefsin yankısı ile kalbin yankısı arasındaki farkı anlatır.

Nefisle konuşan, dünyayı nefsi gibi duyar: öfke, kibir, korku…

Kalple konuşan, dünyayı kalbi gibi duyar: şefkat, teslimiyet, sevgi…

Dağ, dış dünyadır.

Ses, insanın iç sesidir.

Yani kişi, hangi hâl ile konuşursa;yaşam da o hâlin yankısını verir.

“Kendini bil ki, dünyayı tanıyasın. Çünkü dünya senin içindedir.”

Bugünün diliyle anlatırsak;

Bilinçaltı, insanın “iç dağı” gibidir.Ne ektiysen, yankı olarak onu duyarsın.Zihninde taşıdığın inançlar, duygular, korkular hepsi bilinçaltında yankılanır ve dış dünyana yansır.

Kendini suçlayan biri, suçlulukla karşılaşır.Kendini sevmeyi öğrenen biri, sevgiyi hayatına çeker.Çünkü hayat, kalbin frekansına göre yankı verir.Yankı değişmez.Sadece senin sesin değiştiğinde, yankı da değişir.Kızgınlıkla seslenirsen, öfke duyarsın.Sevgiyle seslenirsen, huzur duyarsın.Yaşam seninle konuşmaz, seni yansıtır.

Kısaca;

Kalbini güzelleştir, çünkü kalp güzelleştiğinde yankı da güzelleşir...

MELEK ÖZEN 

Sevgi ve Saygılarımla